کد مطلب:39137 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:24

گنجینه پرسمان » اهل بيت

لطفاً بفرماييد در خصوص واسطه قرار دادن معصومين جهت درخواست حاجات از خداوند چه استدلال عقلي ـ روايي و قرآني وجود دارد؟

در خصوص توسل به ائمه طاهرين( در طلب حوائجمان، به معناي واسطه قرار دادن اين بزرگواران در پيشگاه خداوند تبارك و تعالي، استنادات روايي و آيات و همچنين دلائل عقلي وجود دارد كه از نظرتان مي گذرانم.

جان اين سؤال به اين مطلب برمي گردد كه اصلاً توسل به معناي وسيله قرار دادن در نظام آفرينش، چه جايگاهي دارد و آيا جزئي از اجزاء نظام احسن پروردگار به شمار مي رود يا نه؟

در جهاني كه ما در آن زندگاني مي كنيم، سراسر با وسائل سر وكار داريم، آب مي نوشيم تا رفع تشنگي نماييم، نان ميخوريم تا رفع گرسنگي كنيم، وقتي مريض مي شويم، دارو استفاده مي كنيم تا شفاء يابيم، و ... . بنابراين استفاده از وسيله براي رسيدن به يك نتيجه، امري مسلّم است و شكي در آن نيست. براي رسيدن به مقامهاي بالاي معنوي هم، خداوند وسيله هايي قرار داده است كه انسان به كمك اين وسيله ها آسانتر بتواند به مقامهاي عاليه دست بيابد. مانند كسي كه به منظور جلوگيري از غرق شدن، به شنا كردن متوسل مي شود، تا دست او را بگيرد و از غرق شدن و هلاكت نجاتش دهد. تمام عبادات، نماز و روزه، ادعيه و زيارات و كتاب شريف قرآن و غيره، تماماً انسان را در سير الي الله ربوبيّت و تربيت نموده، سير مي دهند.

تأكيد بر استفاده از وسيله ها و واسطه ها، در راه ترقي و تعالي معنوي، در آيات شريفه تصريح دارد؛ از جمله آيه 35 سوره مباركه مائده كه مي فرمايد : يا ايها الذين امنوا اتقوا الله و ابتغوا اليه الوسيلة و جاهدوا في سبيله لعلكم تفلحون (اي كساني كه ايمان آورده ايد، تقواي الهي پيشه كنيد و از وسيله هايي كه براي شما قرار داده شده است، استفاده كنيد و در راه خدا جهاد كنيد، شايد رستگار شويد.) منظور از وسيله، عملي است كه انسان را به خدا نزديك كند، اعم از اينكه مربوط به خود شخص شود، مثل علم و آگاهي، نماز و حج و ... ، يا افرادي كه در اين مسير دست انسان را بگيرند و بالا ببرند. از اين جهت، در تفسير آيه مذكور آمده است كه علي( فرمود : انا وسيلة(1) (من وسيلة آن هستم.) و همچنين فرمود : تقربوا اليه بالامام (بوسيلة امام بسوي خدا نزديك شويد.)

در آيات ديگر قرآن، شواهدي از توسل به انبياء الهي آمده است؛ از جمله توسل برادران حضرت يوسف( به حضرت يعقوب، براي استغفار ايشان، وقتي متوجه گناه و اشتباه خويش شدند. در آية 64 سوره مباركة نساء، به توسل به نبي مكرم اسلام اشاره







شده : ولو انهم اذ ظلموا انفسهم جائوك فاستغفروا الله واستغفر لهم الرسول لوجدوا الله تواباً رحيما (اگر آنها هنگامي كه به خويشتن ستم كردند، به سراغ تو مي آمدند و از خداوند طلب عفو و بخشش مي كردند و تو نيز براي آنها طلب عفو ميكردي، خدا را توبه پذير و رحيم مي يافتند.) روايات درباره توسل به نبي مكرم اسلام، درحيات و ممات ايشان، در حدّ تواتر است(در شيعه و سني). و اما از پيشوايان اهل سنت، از امام شافعي، در كتاب صواعق از اين حجر مكن، دربارة توسل به ائمه اطهار( چنين آمده است : خاندان پيامبر وسيله هستند، آنها در پيشگاه او سبب تقرب من مي باشند؛ اميدوارم به سبب آنها، فرداي قيامت نامه عمل من به دست راست من سپرده شود.

و دركتب و آثار شيعه، ديگر نياز به ذكر مطلبي دربارة توسل نيست.













































ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

منابع و مآخذ :

1. تفسير الميزان، علامه طباطبايي (چاپ بيروت)، ج5، ص333